Sinematerapi, terapi süreçlerine destek olarak ya da bağımsız bir terapi yöntemi olarak kullanılabilir. Hem bireysel hem de grup terapisi formatlarında etkili bir şekilde uygulanma potansiyeline sahiptir. Grup terapisi, genellikle 7 ila 9 kişilik gruplar halinde gerçekleştirilse de, bizim yaklaşımımız daha çok danışanları bireysel bazda ele almak üzerinedir.
Danışanlara, evde izlemeleri için film, dizi veya video önerilerinde bulunabiliriz; bunun yanı sıra, belirli içerikleri beraber izleyerek interaktif seanslar düzenleyebiliriz. Geleneksel sinematerapide, izleme deneyimini takiben, protokole bağlı olarak bazı standart sorular sorulur. Ancak bir terapist, kendi deneyimlerine ve danışanın ihtiyaçlarına göre bu soruları ve tartışmaları daha geniş bir çerçeveye taşıyabilir. Örnek sorular şunlar olabilir:
- Filmdeki karakter ne düşünüyor ya da ne hissediyordu?
- Karakterin ana problemi neydi?
- Karakter problemlerini nasıl çözdü?
- Alternatif çözüm yolları neler olabilirdi?
- Diğer karakterlerle ilişkileri nasıldı?
- Hangi karakteri sevdiniz? Hangisini sevmediniz?
Ayrıca, danışanın izlediği içerik hakkında genel düşünceleri, duyguları, beğenip beğenmedikleri, tercih ettiği veya etmediği karakterler hakkındaki görüşleri de danışanla paylaşılır. Hikayenin nasıl sonlanması gerektiği ya da alternatif sonlandırılmaların danışanı nasıl etkileyebileceği gibi konular üzerinde de durularak içerik birlikte analiz edilir.
Sinematerapide, danışanın durumuna uygun film seçimi büyük önem taşır. Terapist, danışanın gerçek hayatıyla bağ kurulduğunda içgörü kazanımı, dirençlerin kırılması ve problem çözme becerileri üzerine odaklanır. Alternatif çözüm yolları modellenir, desteklenir ve danışan, kendisi veya grup içinde cesaretlenerek yeni perspektifler kazanır. Duygusal ihtiyaçların belirlenmesi ve ifadesi, karşılıklı beklentilerin netleştirilmesi sayesinde güvenli ve kabul edici bir ortamda yeni ve sağlıklı deneyimlerin gelişimine zemin hazırlanır.